بررسی کلاس های مختلف اینتگرون‌ در سالمونلا اینفنتیس جدا شده از نمونه‌های بالینی و الگوی مقاومتی آن ها

مقدمه: سالمونلاها یکی از مهم ترین عوامل بیماریزای منتقله از غذا و زئونوز در سراسر جهان محسوب می شوند. مقاومت آنتی بیوتیکی، یک مسئله رو به افزایش در ایزوله های سالمونلا بوده و انتشار ژن های مقاومتی از طریق اینتگرون ها به سویه های حساس یکی از نگرانی های عمده در ظهور سویه های مقاوم می باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی کلاس های مختلف اینتگرون‌ در سویه های سالمونلا اینفنتیس جدا شده از نمونه‌ های بالینی و تعیین پروفایل حساسیتی این جدایه ها می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد 101 نمونه سالمونلا از نمونه های مدفوعی به دست آمد. تست حساسیت آنتی بیوتیکی بر طبق دستورالعمل CLSI و بر اساس روش انتشار در ژل تعیین شد. DNA سلولی با استفاده از کیت AccuPrep Genomic DNA Extraction Kit استخراج و PCR چندگانه به منظور شناسایی ژن هایintII, intI  و intIII انجام شد. یافته های پژوهش: تعداد 60 جدایه سالمونلا اینفنتیس با استفاده از تست های بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی به دست آمد. کمترین مقاومت در بین تمامی جدایه ها مربوط به سفتریاکسون(45 درصد) بود. آنالیز مولکولی کلاس های مختلف اینتگرون مشخص نمود که 59 (3/98 درصد)، 51 (85 درصد) و 23 (3/38 درصد) جدایه به ترتیب حامل ژن های intI، intII و intIII بودند. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که افزایش مقاومت در سالمونلا اینفنتیس و حضور اینتگرون کلاس I در این جدایه ها، می تواند سبب انتقال شاخص ها مقاومتی به دیگر پاتوژن های منتقله از طریق مواد غذایی گردد.